Akyn- w tradycjach narodów Azji Środkowej ludowy poeta-improwizator, pieśniarz, wykonujący przy akompaniamencie tradycyjnego instrumentu muzycznego utwory swoje lub tradycyjne, najczęściej o charakterze lirycznym lub epickim. Tradycyjnym instrumentem, wykorzystywanym przez akynów była Dombra, aczkolwiek wielu twórców, zwłaszcza w nowszych czasach, korzystało także np. z kobyzu.
Twórczość akynów była rozwinięta głównie wśród Kazachów i Kirgizów, ale także innych narodów regionu. Współcześnie mianem akyna określa się w tych kulturach także poetę-literata.
Akyni brali udział w tradycyjnej uroczystości, zwanej ajtys, będącej rodzajem zawodów, w których twórcy prezentowali swoje zdolności poetyckie i muzyczne. Ajtys odbywał się z okazji ważniejszych wydarzeń w tradycyjnym kalendarzu ludowym, ale także na jarmarkach, itp.
Do najważniejszych akynów kazachskich należeli m.in. Machambet Utemisow (1804—1846) oraz Dżambuł Dżabajew (1846—1945), zaś wśród Kirgizów Toktoguł Satyłganow (1864-1933).