Góry Ostatniego Drewna- łańcuch średnich gór istniejących w Drugim Świecie, rozciągających się od brzegów Jeziora na zawschodziu do Gór Źródlanych na zachodzie. Od południa graniczyły z Wielkim Stepem (głównie Stepem Głodnych Koczowników), a od północy z Górami Wołoskimi. Cały łańcuch miał długość ok. 6 mil. Najwyższy szczyt- Tomuul- osiągał wysokość 6432 łkc. Najdłuższą rzeką mającą tu źródła był Atred. Praktycznie cała powierzchnia gór, poza najwyższymi szczytami, była pokryta lasami.
Nazwa pochodzi z języka mongolskiego i ma związek z faktem, iż przez wiele lat góry te były największym źródłem drewna dla Mongołów, a tutejsze lasy uchodziły za nieskończone.
Od połowy I w. 2.s. łańcuch był zamieszkany przez Mongołów, którzy wygnali wcześniejszych mieszkańców- Wołochów. Zajmowali się głównie pasterstwem, myślistwem oraz pozyskiwaniem i obróbką drewna (tartaki).