Gwardia Chana

Gwardia Chana - elitarna formacja wojskowa, bezgranicznie oddana Kalifowi. Bycie Gwardzistą wiąże się z wielkim zaszczytem, ale też wielką odpowiedzialnością. Gwardziści muszą być gotowi spełnić każde życzenie Wielkiego Chana. Aby mieć pewność, że podołają nawet najtrudniejszym zadaniom, Kalif opracował specjalny Sprawdzian Gwardii Chana, mający na celu zmobilizować wszystkich Gwardzistów do ciągłego dbania o kondycję fizyczną, krzepę i szlifowanie technik walki. Jednak mimo olbrzymich wymagań stawianych przez tą elitarną formację, chętnych nigdy nie brakuje. Dla kandydatów, liczy się nie tylko zaszczyt i prestiż, ale również wymierne korzyści materialne. Gwardziści jako jedni z nielicznych mieszkańców Imperium otrzymują żołd wypłacany w tugrikach.

Uzbrojenie i pancerz Gwardii Chana jest finansowane ze skarbu Kalifa. Każdy Gwardzista wyposażony jest w wielki łuk refleksyjny i szablę z najwyższej jakości stali. Wszyscy Gwardziści posiadają też pancerze ze stali wysokiej jakości. Wyposażenie Gwardii jest produkowane przez najlepszych rzemieślników z całego Imperium, osobiście wyselekcjonowanych przez wysokiego oficera Gwardii ds. zaopatrzenia, i przesiedlonych do dzielnicy rzemieślników w Ułan Bator.

Gwardziści muszą być przygotowani na każdą ewentualność. Właśnie dlatego poza obowiązkowym łukiem i kindżałem większość z nich posiada też kilka oszczepów, włócznię, siekierkę, sznurek do połowu ryb i wiele innych drobiazgów.

Każdy Gwardzista doskonale jeździ konno, a wielu z nich także na Mackonogach i Nisdeg-Chorchojach. Według legend, przeciętny Gwardzista potrafi biec z prędkością dwóch staj na godzinę nieprzerwanie przez trzy dni.
Gwardziści mają za zadanie strzec Kalifa podczas kampanii wojennych, wysyłani są też na niezwykle niebezpieczne misje (np. dotarcie na kraniec świata, zasadzenie drzew w całej Mongolii, malowanie nieba itd.). Podczas pokoju Gwardziści pełnią funkcje porządkowe, strzegąc porządku w ajmakach. Od czasu do czasu ścigają przestępców i pobierają opłaty za przejazd niegościńcem lub mostem, jednak nie jest to ich główne zadanie, gdyż podrzędne sprawy leżą w gestii straży miejskich lub miejscowych urzędników. Gwardziści zajmują się tropieniem i ściganiem najgorszych zbrodni, takich niewierność Wielkiemu Chanowi lub zdrada stanu.
Większość Gwardzistów pełni służbę w Pałacu Kalifa.

Dmitrij Miedwiediew śledzony przez Gwardzistów ukrytych za zasłoną

Nie jest znana dokładna liczba Gwardzistów. Nigdy nie prowadzone były tego typu badania i takie informacje nie są podawane. Oficjalnie ich liczba nie przekracza 6000 kindżałów, lecz każdy Somon jest patrolowany przez co najmniej czterech Gwardzistów, choć często jest to więcej. Liczba somonów w całym Imperium wynosi ok. 1300, więc Gwardzistów powinno być co najmniej 5200. Doliczając stałą straż Pałacu Kalifa liczba 6000 wydaje się całkiem prawdopodobna. Niektórzy jednak twierdzą, że liczba Gwardzistów jest nieskończona.

Sprawdzian Gwardii Chana to owiany złą sławą sposób dostania się w szeregi tej elitarnej organizacji. Ma na celu sprawdzenie siły, zręczności i wytrzymałości kandydatów. Corocznie odbywa się w święto Dowódcy Gwardii Chana (19 stycznia) oraz jest organizowany w momencie, gdy wystąpi zapotrzebowanie na nowych rekrutów (według badań średnio co trzy tygodnie). Składa się on z trzech etapów:

• Sprawdzian siły kandydatów odbywa się na placu w koszarach Gwardii w Ułan Bator. Polega na przeskakiwaniu pił wprawianych w ruch przez maszyny obsługiwane przez niewolników. Przypomina to popularną zabawę w „szczura”. Trwa on tak długo, dopóki oficer sprawujący pieczę nad sprawdzianem nie uzna, że pozostali na placu kandydaci są gotowi przejść do dalszej części sprawdzianu.
• Sprawdzian zręczności kandydatów odbywa się na strzelnicy ćwiczebnej w tych samych koszarach. Kandydaci stoją w jednym szeregu i są ograniczani wytyczonym wokół nich prostokątem (każdy z nich ma przestrzeń o wymiarach ok. 2m x 2m), a w odległości pół strzału (150 m) staje oddział łuczników (zwykle dwa razy więcej niż kandydatów). Na dany znak łucznicy strzelają w kandydatów, których zadaniem jest uniknąć strzał, jednocześnie nie opuszczając swojego kwadratu. Każdy łucznik ma przy sobie dwadzieścia strzał, a sprawdzian kończy się, gdy żadnemu z nich nie zostanie ani jedna strzała.
• Ostatnim etapem sprawdzianu jest test Mohammeda Coopera. Mohammed Cooper był jednym z Gwardzistów, który poświęcił się idei szkolenia nowych rekrutów. Opracował on sprawdzian wytrzymałości kandydatów. Każdy z nich musi przebiec dwanaście godzin ciągłym biegiem i przemierzyć w tym czasie minimum pół mili (ok. 80 km). Za rekrutami poruszają się konni łucznicy, którzy eliminują zatrzymujących się.
  

Po ukończeniu wszystkich testów kandydaci, którzy przeżyli są zaliczani do elitarnego grona Gwardzistów Chana.

Pojawiają się pogłoski, że zadziwiające osiągnięcia Gwardzistów (osiągana szybkość biegu wynosi nawet dwie mile na godzinę) są wynikiem specjalnej diety, przygotowywanej przez szamanów. Niestety nikt nie zgłębił tajemnic żywieniowych Gwardii Chana. Wiadomo jednak, że w wielu daniach wykorzystuje się wodę oligoceńską.

George W. Bush podczas przeglądu wojsk sojuszniczej Gwardii Chana

Gwardia Chana posiada zupełnie różną od reszty armii hierarchię stopni. Jest ona usytuowana wyżej od hierarchii i godności obowiązującej w reszcie armii. Dżagun-nojon (setnik) musi podporządkować się Gwardziście najniższemu stopniem, a odpowiednikiem mingan-nojona (tysięcznika) jest mongolnik.
Hierarchia stopni przedstawia się następująco:

• Młodszy Podmongolnik
• Podmongolnik
• Starszy Podmongolnik
• Podmongolnik Sztabowy
• Starszy Podmongolnik Sztabowy
• Młodszy Mongolnik
• Mongolnik
• Starszy Mongolnik
• Mongolnik Sztabowy
• Starszy Mongolnik Sztabowy
• Młodszy Nadmongolnik
• Nadmongolnik
• Starszy Nadmongolnik
• Nadmongolnik Sztabowy
• Starszy Nadmongolnik Sztabowy
• Kracjon
• Epikracjon
• Pankracjon (tytuł Dowódcy Gwardii Chana)

• Hymn Gwardii Chana
• Armia Mongolska
• Wielkie Imperium Mongolskie
• Gwardia Chana (gry Mongolian Mercenaries)