Uliastaj, (mong. Улиастай) w dawnej polskiej literaturze pisany jako Uliasutaj - miasto w zachodniej Mongolii, ośrodek administracyjny Ajmaku Dzawchańskiego.
Liczba mieszkańców w roku wynosi ok. 16 tys. Leży na wysokości około 1750 m n.p.m., nad rzeczką Czingistej Gol. Założony w 1733 (IIIE 365) w związku z lokacją w tym miejscu garnizonu wojsk chińskich, który funkcjonował do ogłoszenia przez Mongolię niepodległości w 1911 (IIIE 543), a później w okresie 1915 - 1921 (IIIE 547- IIIE 553). W Uliastaju od założenia twierdzy do likwidacji władzy chińskiej miał swoją główną siedzibę chiński namiestnik rządzący Chałchą (teren dzisiejszej Mongolii Zewnętrznej, bez jej zachodniej części obejmującej rejon Kobdo). Jednocześnie była to stolica jednego z czterech istniejących przed rewolucją w 1921 (IIIE 553) chałchaskich ajmaków (sajnnojońskiego). Po rewolucji utrzymał status stolicy ajmaku.
W latach 1925-1927 (IIIE 557- IIIE 559) powstała tu jedna z pierwszych w kraju poliklinik.
Zachowały się ruiny garnizonu. W mieście są dwa muzea: muzeum historyczne oraz muzeum poświęcone znanym mieszkańcom ajmaku, a także budynki i świątynie klasztoru.