Anarchiści- lud zamieszkujący ziemie na zachód od Delty Filipu, na terenie późniejszej Krakenii. Koczowniczy pasterze i myśliwi, niespokrewnieni z innymi ludami stepowymi- zaliczani do ludów południowych. Mają ciemną skórę i włosy. Ubierają się w proste, białe tuniki. Mieszkają w ziemiankach i namiotach (nie mających nic wspólnego z jurtami). Walczą konno lub pieszo, przy użyciu oszczepu, procy i włóczni. Często służyli jako najemnicy w armii mongolskiej, tomaliańskiej lub szymskiej. Znani ze swojej nieustępliwości i umiejętności organizowania zasadzek. Nie znają strzemienia, doskonali jeźdźcy.
Podbici przez Mongołów w I w. 2.s., nigdy nie zasymilowali się do końca. Większość Anarchistów pozostała niezależna od mongolskiej władzy, nadal prowadząc tradycyjny tryb życia. Wielu żyło z rozbójniczych napadów na podróżnych i kupców podróżujących między Krakenią a centrum Imperium.
Nie znali pisma, a język ('nrchia) przypominał wysoki język Magów z Archipelagu (Ar'n kja). Pochodzenie ludu nieznane. Religia- brak zorganizowanego kultu, najczęściej kult przodków i boskich opiekunów. Organizacja społeczna- luźna rodowa; duży nacisk na wolność jednostki, nie uznawali niewolnictwa. Charakteryzują się brakiem dyscypliny i hierarchii.