Gujuk (ok. 1206–1248) (Güjük, Guyuk, Kuyuk, itp.) – trzeci wielki chan mongolski, syn Ugedeja i wnuk Czyngis-chana.
Brał udział w wyprawie Batu-chana na Europę lecz popadł z nim w konflikt i został usunięty z armii i odesłany do ojca. Władzę uzyskał głównie dzięki poparciu matki, Töregene, która po śmierci Ugedeja sprawowała regencję. Panował od 1246 do 1248. Jego stolicą było Karakorum. W 1246 roku przyjął pierwsze poselstwo z Europy. W imieniu papieża przybyli Jan di Piano Carpini i Benedykt Polak. Zmarł podczas wyprawy przeciwko Batu-chanowi, który choć formalnie uznawał go za chana, wielokrotnie odmawiał przybycia na jego dwór i osobistego złożenia hołdu. Był ostatnim Wielkim Chanem z rodu Ugedeja. Żonaty z Oguł Kajmysz, która po jego śmierci przez trzy lata panowała jako regentka. Śmierć przerwała mu plany podboju zachodniej Europy.