Krasnoludowie Północy- jedna z dwóch odmian Krasnoludów, żyjąca w Drugim Świecie, głównie na północ od Gór Pitagorasa- w Lewitalu, Chabrowych Polach i na Złotych Wzgórzach. Sami siebie określali jako Lud Ziemi, w przeciwieństwie do Ludu Kamienia, czyli Krasnoludów Południa.
W budowie
W przeciwieństwie do dobrze zorganizowanych i żyjących głównie w miastach Krasnoludów Południa, Krasnoludowie Północy żyli w niewielkich społecznościach wiejskich bądź koczowniczych- nigdy nie wykształcili organizmów państwowych, pozostając „Wolnym Ludem” lub poddanymi miejscowych władców. Głównymi zajęciami była uprawa ziemi, hodowla kóz i rzemiosło. Wielu Krasnoludów utrzymywało się jako najemnicy i wędrowni poszukiwacze przygód. W miastach nad Jeziorem właścicielami gospód oraz karczm często byli Krasnoludowie. W rejonie Złotych Wzgórz istniały niewielkie społeczności górnicze.
Krasnoludowie Północy nie przykładali dużej wagi do przestarzałej według nich struktury klanowej. Duża część z nich była co najmniej potomkami nreat, czyli pozbawionych praw Bezklanowych, którzy wyemigrowali na północ.
Większość Krasnoludów z Południa odnosiła się z pogardą, a przynajmniej wyższością, do swoich pobratymców z Północy. Ci odpowiadali bardzo rzadko skrywaną wrogością, co prowadziło do napadów na kupców i podróżnych z Południa lub handlujących z miastami w górach. Jarlowie poszczególnych górskich klanów niejednokrotnie wysyłali poselstwa do władców Lewitalu z żądaniem uspokojenia poddanych rasy krasnoludzkiej, co jednak nie zawsze odnosiło skutek. Zbójecka działalność Krasnoludów z Północy niejednokrotnie była powodem napięcia między władcami ziem na wschód od brzegów Jeziora a ludnością gór.