Wojna Trzech Błękitów | |
Czas | 18 lutego 2.s. 1155- 29 lipca 2.s. 1159 |
Miejsce | Kazachstan drugi swiat, Wołoszczyzna, Szymperium, Mongolia |
Przyczyny | Bezpośrednie: działalność Fałszowiernych, wkroczenie wojsk mongolskich na terytorium Kazachstanu |
Wynik | Sytuacja patowa, układ pokojowy w Astanie (1159) |
Strony konfliktu | |
Kazachstan Szymperium Leonia | Wielkie Imperium Mongolskie plemiona wołoskie |
Wojna Trzech Błękitów, wojna z Fałszowiernymi- konflikt zbrojny rozgrywający się w latach 2.s. 1155-1159 pomiędzy Wielkim Imperium Mongolskim a koalicją Kazachstanu, Szymperium i Leonii (barwą każdego z tych państw jest błękit/granat/niebieski, stąd nazwa Wojna Trzech Błękitów), spowodowana bezpośrednio przez wkroczenie wojsk mongolskich ścigających sektę Fałszowiernych. Wojna toczyła się ze zmiennym szczęściem do 1159 r., kiedy to wyczerpane bezowocnymi zmaganiami państwa podpisały traktat pokojowy. Konflikt był początkiem tradycyjnej koalicji Trzech Błękitów, która przez następne 350 lat (do 2.s. 1500 r.) będzie stawiać opór ekspansji mongolskiej.
Wielkie Imperium Mongolskie od początku swojego powstania prowadziło agresywną politykę zagraniczną, dążąc do podporządkowania sobie sąsiadów. Z tego powodu Kazachstan oraz Szymperium od 2.s. 173 r. trwały w sojuszu wojskowo-politycznym, mającym na celu wzajemne wsparcie wobec zagrożenia ze wschodu. Współpraca między dwoma państwami była wielokrotnie testowana (wojny z Imperium w latach 174, 245-261, 576-78, 912-16 i pomniejsze najazdy pojedynczych ord odbywające się średnio co 4-6 lat) i istniały skuteczne środki wzajemnej pomocy.
W Leonii w 1148 r. na tron wstąpił Robur IV z dynastii Westborough. Korzystając z chwilowego pokoju na zawschodniej granicy państwa (Dzikie Ludy od 1137 toczyły wojnę z Cesarstwem) rozpoczął ekspansję na Wołoszczyźnie, zajmując całą dolną dolinę Sengamu i wołoskie Siwe Wzgórza, dążąc do podporządkowania całej Wołoszczyzny. Oznaczałoby to konflikt z Imperium, którego wpływy obejmowały praktycznie całą dolinę Kłokołu.