Spis treści
Wielkie Imperium Mongolskie
| Wielkie Imperium Mongolskie | |
| The Great Mongolian Empire | |
 |  |
| Ludność | 1448021600 |
| Stolica | Ułan Bator |
| Powierzchnia | 12711302 km2 (496,54 mlm2) |
 |
|
To dopiero zalążek artykułu. Artykuł traktujący o najpotężniejszym państwie świata musi powstawać odpowiednio długo.
Wielkie Imperium Mongolskie, Mongolia- mocarstwo położone w środkowej i wschodniej Azji, graniczy od północy z Niezależnym Obwodem Żydowskim, Republiką Syberyjską i Kazachstanem, od południa z Republiką Perską, ziemiami Czarnych Talibów, Indiami i Wietnamem. Leży nad morzami: od zachodu Kaspijskim, a od zawschodzia Ochockim, Japońskim, Żółtym, Wschodniochińskim i Południowochińskim. Stolicą Imperium jest Ułan Bator.
Historia
Pierwszy Świat
W Pierwszym Świecie Mongołowie nie stworzyli jednej organizacji państwowej, a tym bardziej imperium. Byli zorganizowani w trzynaście plemion, między którymi często dochodziło do waśni. Nieobce były porwania, kradzież bydła czy regularne napaści na obozowiska. Każde plemię było rządzone przez chana. Dopiero podczas Okresu Złej Ciemności pojawiły się głosy nawołujące do zjednoczenia się przeciwko wspólnemu wrogowi. Pierwszy związek dwunastu plemion udało stworzyć się Batorowi. Około roku IE 6060 został obwołany Wielkim Chanem. Jedno z plemion nie przyjęło zwierzchnictwa Batora i zostało przeklęte. Siły zjednoczonych plemion zwyciężyły podczas Bitwy pod murami Gehenny i zakończyły hegemonię Juda. Po bitwie Pierwszy Świat został przemieniony w Drugi Świat.
Drugi Świat
W Drugim Świecie Imperium Mongolskie zajmowało stepowe przestrzenie między rzekami: Filip i Iszym2s. Władcy Imperium (w różnych okresach czasu śmiertelni Wielcy Chanowie lub Kalif (Wielki Władca Imperium) we własnej osobie) prowadzili politykę podbojów, próbując zająć sąsiednie ziemie.
Trzeci Świat
Informacje dotyczące Mongołów w Trzecim Świecie są powszechnie dostępne w zewnętrznych źródłach wiedzy.
Druga Era
Druga Era obejmuje okres od narodzin Temudżyna (1162) do powstania dynastii Ming (1368). Był to czas największego rozkwitu Imperium, które w ciągu kilkunastu lat stało się największym lądowo zwartym państwem w dziejach świata. Wewnętrzne waśnie oraz kulturowa asymilacja mongolskich warstw rządzących doprowadziła do rozpadu Imperium na kilka mniejszych chanatów, a następnie upadku.
Trzecia Era
Trzecia Era obejmuje okres od 1368 do Wielkiego Zamachu. W tym czasie Mongołowie stracili na znaczeniu, stając się ludem poddanym innych mocarstw.
Czwarta Era
Po Wielkim Zamachu (2012) Imperium Mongolskie odrodziło się. Władzę przejął Nieśmiertelny Chan, który odrzucił dorobek zachodnich cywilizacji, przywrócił kult przodków i wzbudził dumę wśród Mongołów. Nowo powstałe państwo podbiło Chiny, Półwysep Koreański oraz państwa Azji Środkowej. Jedynie Kazachstan oparł się najazdowi w czasie Pierwszej Wojny Obronnej.
Polityka zagraniczna
Aktualna polityka zagraniczna Wielkiego Imperium Mongolskiego jest w dużej mierze ukształtowana przez wierzenia kalifizmu. Zgodnie z poglądem, że Kalif jest prawowitym władcą wszystkich narodów świata, jakikolwiek rząd innego kraju jest traktowany jako bunt przeciwko Kalifowi. Imperium nie utrzymuje więc oficjalnych stosunków dyplomatycznych z żadnym państwem świata, a ich obywatele są traktowani jako niewierni. Z tego powodu głównym celem polityki zagranicznej Mongolii jest zdobycie (odzyskanie) całego świata i likwidacja wszystkich ośrodków buntu. Pozostałe narody mogą poddać się władzy Kalifa bądź zginąć.