Ten artykuł mówi o Imperium w Czwartej Erze.

Wielkie Imperium Mongolskie wprowadziło podział administracyjny inny niż państwa znajdujące się na jego obszarze w Trzeciej Erze. Jest on bardziej bezpośredni, oparty na osobistej odpowiedzialności zarządców przed przełożonymi oraz pozwala skutecznie zarządzać wieloetnicznym imperium, którego elementem jednoczącym jest religia (Kalifizm). Struktura Imperium ma charakter pięciostopniowy.

Całość Imperium podzielona jest na trzy Ułusy, będące najwyższą jednostką podziału administracyjnego- Mongolię, Chiny oraz Zachód (ziemie na zachód od dawnej granicy chińskiej, leżące w Azji Środkowej- Uzbekistan, Turkmenistan, Tadżykistan oraz Kirgistan). Na czele każdego z Ułusów stoi gubernator określany, w zależności od części Imperium którą ma w opiece, jako Jinong (Mongolia), Wang (Chiny) lub Emir (Zachód). Są oni odpowiedzialni bezpośrednio przed Kanclerzem Imperium (jedynym człowiekiem mającym bezpośredni dostęp do Wielkiego Chana).

Ułus Mongolia obejmuje tereny nie tylko przedzamachowej Mongolii, lecz także Mongolię Wewnętrzną, Tuwę, Buriację oraz fragment dawnego rosyjskiego Kraju Zabajkalskiego. Siedzibą Jinonga jest Darchan. Ułus dzieli się na 4 regiony: Mongolię Właściwą, Mongolię Południową (dawna Mongolia Wewnętrzna), Buriację (który obejmuje też Kraj Zabajkalski) oraz Tuwę. Każdy region jest zarządzany przez Nojona. Regiony dzielą się na ajmaki zarządzane przez chanów, a te na somony we władaniu dżasaków. W uznaniu zasług Kalif może nadać ziemie wyłączone spod jurysdykcji danego ajmaku. Lenno takie zwane jest choszunem, a jego właściciel nosi tytuł mirzy.

Ułus Chiny obejmuje teren ChRL (bez Mongolii Wewnętrznej) oraz Koreę. Siedzibą gubernatora noszącego tytuł Wanga (króla) jest Nankin. Chiny podzielone są na 6 regionów: Koreę, Mandżurię, Xinjiang, Chiny Północne, Chiny Południowe oraz Tybet zarządzane przez urzędników trzeciej rangi, zwanych Gong lub chan. Każdy z regionów dzielił się na prowincje (zarządzane przez urzędników czwartej rangi- Hou), te na prefektury (prefekt), a te na okręgi. W zależności od powierzchni i liczby ludności, okręg mógł być podzielony na mniejsze jednostki zarządzane przez podprefektów.

Zachód obejmuje tereny dawnego Uzbekistanu, Turkmenistanu, Kirgistanu i Tadżykistanu. Ułus ten nie jest podzielony na regiony, tylko od razu na wilajety (zarządzane przez bejów) lub chanaty (zarządzane przez chanów), np. Chanat Buchary, Chanat Chiwy.

• Powrót
• Ułus
• Jinong
• Wang
• Emir